Neurochirurgia jest dziedziną medycyny, która wiąże się z leczeniem operacyjnym takich schorzeń jak np. choroby naczyniowe (naczyniaki, tętniaki), guzy mózgu, niektóre rodzaje padaczki, zespoły bólowe, urazy głowy oraz ich skutki. W tej dziedzinie medycyny przeprowadzana jest m.in. trepanacja czaszki.
Opis trepanacji czaszki
Jest to metoda, której celem jest dotarcie do jamy czaszki przez wykonanie otworów w kości. Otrzymuje się je przez nawiercenie wiertarką ręczną bądź elektryczną, której nazwa to trepan. Przed przeprowadzeniem zabiegu niezbędne jest usunięcie włosów z miejsca operacji. Czasami zdarza się, że po likwidacji zmiany następuje pozostawienie tam drenów, co ma na celu ograniczenie ryzyka ponownego wystąpienia krwiaka.
Wskazania
Trepanacja czaszki jest wskazana przede wszystkim, gdy:
- występują krwiaki wewnątrzczaszkowe – trepanacja pozwala na usunięcie krwiaka w formie płynnej,
- trzeba założyć czujnik do wykonywania pomiarów ciśnienia śródczaszkowego (jest on niezbędny do monitorowania pewnych stanów neurologicznych).
Rodzaje
Można wyróżnić dwa szczególne rodzaje trepanacji czaszki. Są to: trepanacja zwiadowcza oraz trepanacja małootworkowa.
Trepanacja zwiadowcza
Jest ona związana z wywierceniem niewielkiej liczby otworów trepanacyjnych po to, aby określić przyczynę występującego problemu. Czasami jest ona realizowana w trybie pilnym. Taka sytuacja ma miejsce, gdy następuje gwałtowne pogorszenie samopoczucia chorego, które jest połączone z objawami wgłębiania się mózgu. Wtedy dochodzi do wywiercenia w czaszce kilku otworów, które najczęściej umiejscowione są po stronie szerszej źrenicy, po stronie przeciwnej do występującego niedowładu czy też po stronie potencjalnego złamania czaszki.
Trepanacja małootworkowa
Wiąże się z wywierceniem otworków, których średnica wynosi kilkanaście milimetrów. Zdarza się, że ta metoda stosowana jest do usuwania krwiaków.
Możliwe powikłania
Po przeprowadzeniu trepanacji czaszki może dojść do następujących powikłań:
- obrzęku mózgu,
- zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych,
- ropniaka podtwardówkowego,
- ostrego krwiaka nadtwardówkowego,
- krwiaka wewnątrzmózgowego,
- odmy podtwardówkowej prężnej,
- infekcji rany operacyjnej,
- krwiaka podtwardówkowego,
- zawału mózgu.
Podane powikłania mogą przyczynić się do pogorszenia stanu pacjenta, pojawienia się objawów ogniskowych, objawów ciasnoty śródczaszkowej, a czasami nawet do wystąpienia napadów padaczki. Należy do nich zastosować leczenie farmakologiczne, a w niektórych przypadkach konieczna jest ponowna operacja.